نوعی سانتریفیوژ کاسه ای لوله ای باریک ، سانتریفیوژ فوق سانتریفیوژ است. این دستگاه برای بازیابی رسوبات ریز از محلول های با چگالی بالا ، برای تجزیه امولسیون ها و جداسازی ذرات کلوئیدی مانند ریبوزوم ها و میتوکندری استفاده می شود. نیروهای گریز از مرکز را 105 تا 106 برابر نیروی جاذبه تولید می کند. این کاسه معمولاً توسط هوا هدایت می شود و در فشار کم یا در جو نیتروژن کار می کند تا تولید گرمای اصطکاکی را کاهش دهد. 

اصلی ترین کاربرد تجاری سانتریفیوژها در تولید واکسن برای جدا کردن ذرات ویروسی از بقایای سلول بوده است. به طور معمول ، سانتریفیوژها در حالت دسته ای کار می کنند ، بنابراین ظرفیت پردازش آنها با نیاز به تخلیه دستی کاسه محدود می شود. دستگاه های سانتریفیوژ مداوم به صورت تجاری در دسترس هستند. با این وجود سرعت کارکرد ایمن برای این ماشین ها به اندازه تجهیزات دسته ای نیست.

یک گزینه جایگزین سانتریفیوژ لوله ای ، سانتریفیوژ کاسه پشته دیسک است. سانتریفیوژهای پشته دیسکی در پردازش زیستی رایج است. انواع مختلفی از سانتریفیوژ دیسک وجود دارد. تفاوت اصلی بین آنها روشی است که برای تخلیه مواد جامد انباشته استفاده می شود. در سانتریفیوژهای دیسک ساده ، مواد جامد باید به صورت دوره ای و با دست خارج شوند. تخلیه مداوم یا متناوب مواد جامد در انواع سانتریفیوژهای دیسک بدون کاهش سرعت کاسه امکان پذیر است. برخی از سانتریفیوژها برای حذف مداوم مواد جامد به نازل های محیطی مجهز هستند.

دیگران دریچه هایی برای تخلیه متناوب دارند. روش دیگر این است که مواد جامد موجود در محیط کاسه را متمرکز کرده و سپس با استفاده از دستگاه برش ، آنها را در بالای سانتریفیوژ تخلیه کنید. یک عیب سانتریفیوژها با تخلیه خودکار مواد جامد این است که مواد جامد باید به اندازه کافی مرطوب باقی بمانند تا از طریق دستگاه جریان پیدا کنند. در صورت انسداد سیستم ممکن است نازل های اضافی برای تمیز کردن کاسه در نظر گرفته شود.